ในเวลาที่ข้าพระพุทธเจ้าจะเลือกผู้พิพากษาก็ดี เลื่อนชั้นผู้พิพากษาก็ดี ข้าพุทธเจ้าถือหลักในใจอยู่เพียงสองข้อ คือ ต้องมีสติปัญญาเฉียบแหลมเฉลียวฉลาดอย่างหนึ่ง และต้องมีความซื่อสัตย์สุจริตอีกอย่างหนึ่ง พูดสั่นๆต้องฉลาดอย่างหนึ่ง และต้องมีความซื่อสัตย์สุจริตอีกอย่างหนึ่ง พูดสั่นๆ ต้องฉลาดและต้องไม่โกง ถ้าโง่ก็ไม่ทันคนอื่น โจทก์ จำเลยก็ต้มเอาได้ ทำให้เสียความยุติธรรม แต่ถ้าฉลาดแล้วโกง ก็ทำให้เสียความยุติธรรม อีกเหมือนกัน ก็ซำยิ่งร้ายไปกันใหญ่ ข้าพระพุทธเจ้ามิได้ไปสอบสวนหรือเอาใจใส่กิจธุระส่วนตัวของผู้พิพากษาแต่ละคนใครจะกินเหล้าเที่ยวเตร่อย่างไร นอกเหนืออำนาจของเสนาบดีจะพึงบังคับบัญชา
"เอ็งกินเหล้า เมายา ไม่ว่าหรอกแต่อย่าออก นอกทางไป ให้เสียผลจงอย่ากิน สินบาท คาดสินบนเรามันชน ชั่นปัญญา ตุลาการ-อุดมการณ์กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ คนเรา ควรจะให้แต่ไม่ควรจะขออะไรจากคนอื่นควรจะกินพอประมาณไม่ควรจะมากเกินไปถึงท้องกางควรจะช่วยเหลือคนอื่น ไม่ใช่ดหยียบย่ำควรรับใช้ ไม่ควรจะคิดเป็นนายคน..........นักกฏหมายรุ่นใหม่ควรนำมาถือปฎิบัติ....
วันเสาร์ที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2550
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)